سری جدید تریلر درخواستی
برای مشاهده تریلر فیلم اینجا کلیک کنید
بیش از دو دهه از ظهور « جان سخت » و شخصیت جان مکلین در سینما می گذرد. شخصیتی که به عنوان یک عضو عادی نیروهای پلیس نیویورک به سینما وارد 1شد و قرار بود تا با خلافکاران بزرگ مواجه شود و آنها را در جلوی چشمان مردم آمریکا ادب کند تا دیگر امنیت آمریکا را به خطر نیندازند. این روند تا سه قسمت از سری فیلمهای « جان سخت » ادامه پیدا کرد و جان مکلین به یک قهرمان ملی در سطح آمریکا مبدل شد. اما در قسمت چهارم که در سال 2007 با نام « جانانه زندگی کن یا بمیر » به سینما عرضه شد، جان مکلین اینبار در قالب یک قهرمان جهانی به تصویر کشیده شد که دشمنش ، نه تنها دشمن ایالات متحده بلکه دشمن امنیت جهانی محسوب می شد. حال در ادامه روند ظاهراً تثبیت شده قبلی، جان مکلین اینبار شرایط جدیدی را تجربه کرده و پا را فراتر از مرزهای ایالات متحده گذاشته و قرار هست در کشوری ثبات را برقرار کند که آمریکا بیشتر از نیم قرن با آن مشکلات سرد و گرم داشته است؛ یعنی روسیه!
جان مکلین( بروس ویلیس ) پس از بیشتر از 2 دهه حضور فعال در اداره پلیس نیویورک و دست و پنجه نرم کردن با خلافکاران متعدد، حالا روزهای بهتری را می گذراند و امیدوار است بتواند دنیایی عاری از مشکلات امنیتی را مشاهده نماید. اما خبر می رسد که جک مکلین( جی کورتنی ) پسرِ جان ، در روسیه به جرم ارتکاب قتل بازداشت شده است و بزودی محاکمه خواهد شد. این خبر باعث می شود جان، به سمت روسیه حرکت کند تا بتواند فرزند خودش را از مهلکه نجات دهد اما زمانی که وی به روسیه وارد می شود، انفجاری تروریستی در محلی که قرار بود جک در آنجا محاکمه شود، صورت می گیرد و جک به همراه یک زندانی سیاسی روسی به نام کوماروف ( سباستین کوچ ) از مهلکه می گریزند و به به جان ملحق می شوند. بزودی مشخص می شود دستگیری جک تنها یک نقشه برای حفظ امنیت کوماروف از چنگال روسها بوده و...
« یک روز خوب برای جان سخت » 2پنجمین قسمت از سری فیلمهای « جان سخت » به حساب می آید و به راحتی هم می توان آن را ضعیف ترین قسمت این سری هم لقب داد. متاسفانه در « یک روز ... » تمام معادلات آشنای سری « جان سخت » بهم خورده و نشانی از طراوت و سرزندگی که اوج آن را در قسمت چهارم شاهد بودیم، به چشم نمی خورد.
فیلمنامه نویسان اینبار با فیلمنامه ای به شدت آشفته و کلیشه ای به سراغ پنجمین قسمت از « جان سخت » رفته اند که هیچ نکته جدیدی برای روایت ندارد. تمامی طرفداران این فیلم از اولین قسمت ، جان مکلین را به عنوان یک نیروی پلیس نیویورک شناخته اند که با جان سختی اش! در مقابل دشمنان – که می توان گفت در مقابل او همیشه باهوش تر به نظر می رسیدند- مقاومت کرده و آنها را نابود می کرد. اما در این قسمت ما شاهد ماموریتی فرا مرزی از جان مکلین هستیم که در نهایت به چرنوبیل و نیروگاه هسته و اورانیوم غنی شده منتهی می شود!
متاسفانه اجزای فیلمنامه به هیچوجه به درستی در کنار هم چیده نشده اند و « یک روز خوب ... » از جنبه منطق روایی یکی از بی برنامه ترین قسمتهای « جان سخت » به شمار می رود. در این قسمت در کنار بروس ویلیس، شخصیت جدید دیگری حضور دارد که ظاهرا پسر اوست. اما این موضوع به هیچوجه به جذابیت های فیلم اضافه نکرده است. در واقع می توان گفت سازندگان با استفاده از فرمول مشابه ای که در قسمت قبلی این اثر از آن استفاده کردند و در آن ما شاهد بوجود آمدن یک رابطه پدر – دختری جذاب بودیم ، به نحوی دیگر دوباره در « یک روز خوب... » از آن استفاده کرده اند. اما این رابطه پدر- پسر در مقایسه با رابطه پدر- دختر قسمت چهارم، به مراتب ضعیف تر و خسته کننده تر است. رابطه میان جان و جک چیزی بیشتر از یک همکاری اکشن وار که در اکثر فیلمهای اکشن شاهدش هستیم نیست و صحبت های پدر و پسری که اغلب در یکی دو دقیقه به اختلافات گذشته و دلیل ترک و بازگشت به یکدیگر خلاصه می شود هم نمی تواند تاثیری بر این رابطه ضعیف داشته باشد. شاید این اولین بار باشد که در سری « جان سخت » شاهد ضعف مستقیم ارتباط میان شخصیت ها هستیم و این اصلاً نشانه خوبی برای این مجموعه نیست. ما در قسمت های قبل به دفعات شاهد پرورش شخصیت های مکمل در کنار بروس ویلیس بوده ایم و حتی در سالهای اولیه پیدایش مکلین، ما شاهد پرداخت مناسب شخصیت های منفی داستان هم بودیم اما اینبار شما حتی نمی توانید نام درست شخصیت های منفی داستان را بدانید چراکه آنها به حال خود رها شده اند! در مجموع باید گفت که فیلمنامه پر از اشکال اسکیپ وودز ( نویسنده فیلمنامه های « تیم آی / Team A » و « هیتمن/ Hitman ») بدجوری گریبانگیر قسمت پنجم « یک روز سخت برای جان سخت » شده است.3
متاسفانه بخش اکشن « جان سخت » هم که همواره یکی از برترین های هالیوود تا به امروز بوده ، در قسمت پنجم تا حد زیادی جذابیت خودش را از دست داده و تصنعی بودن آن بیشتر از هر زمان دیگری به چشم می آید.البته همگی به خاطر داریم که در حین تماشای سری « جان سخت » معمولاً اتفاقات عجیب و غریب نظیر پرش با ماشین به سمت هلکوپتر و انهدام آن وجود داشته و بطور کل می توان گفت که سری فیلمهای « جان سخت » حتی با وجود اغراق های بی منطقش ، همواره یکی از محبوب های سینمای اکشن بوده است. اما در « یک روز سخت... » حجم افراط در استفاده از این اغراق ها به حدی رقیق است که اینبار دیگر نمی توان از آن بطور کامل لذت برد و متاسفانه باید گفت که این موضوع برای مخاطب آزار دهنده است. یکی از عجیب و غریب ترین این سکانس های اکشن زمانی است که جان مکلین با ماشین جیپ خود بر فراز ماشینها و کامیون به حرکت خود ادامه می دهد و... از این دست صحنه ها به میزان زیادی در « یک روز خوب... » به چشم می خورد که متاسفانه اینبار دیگر نمی توانند مخاطب همیشگی خودشان را راضی کنند.
جان مور کارگردان این فیلم که آخرین ساخته سینمایی اش به نام « مکس پین » نتوانست انتظارات سینمایی ها و اهالی دنیای بازی های کامپیوتری را برآورده کند،بدون شک عامل اصلی عدم جذابیت بخش اکشن « یک روز سخت... »می باشد. مور برای ساختن اکشن ، به سراغ المان های کلاسیک این سری رفته و همان موارد آشنا را با رنگ و لعابی جدید به تماشاگر ارائه کرده است که تماشاگر باهوش ، خیلی زود دست کارگردان را رو می کند و این حربه کارگردان رنگ می بازد. شاید اگر کارگردانی خلاق تر که آشنایی قابل قبولی با دنیای « جان سخت » و اصولاً ساخت صحنه های اکشن داشت ( با اینکه مایکل بی را مناسب نمی دانم اما فکر می کنم می توانست از جان مور مفید تر باشد؛ حداقل سری گذشته را تکرار نمی کرد! ) می شد که از داستان تکراری و بی نهایت کلیشه ای « یک روز خوب برای جان سخت » چشم پوشی کرد و حداقل یک اکشن سالم و سرگرم کننده از آن بیرون کشید. اما متاسفانه « یک روز خ4وب ... » به مرحله ای رسیده که نه فیلمنامه قابل قبولی دارد و نه اکشنی که بتوان از آن لذت برد.
با اینحال کماکان می توان به بروس ویلیس در قامت قهرمان « جان سخت » اعتماد داشت. بروس ویلیس که رفته رفته به ششمین دهه زندگی خودش نزدیک می شود، هنوز می تواند به عنوان قهرمان داستان برای تماشاگر جذاب باشد. البته باید اعتراف کرد که ویلیس در مقایسه با همکارانش در فیلمهای قهرمانی، مشخصاً بازیگر بهتری است و این را با نگاهی به کارنامه هنری وی می توان دریافت. ویلیس در نقش جان مکلین ، به نظرم هنوز یک دلیل قوی برای تماشای جان سخت به حساب می آید. جوی کورتنی هم که در کنار ویلیس در این فیلم قرار گرفته، پرداخت بد شخصیتش باعث شده تا حد زیادی به حاشیه رانده شده و به جز استفاده در صحنه های اکشن، نکته مثبت دیگری در بازی کورتنی به چشم نخورد..
در مجموع باید بگویم که « یک روز خوب برای جان سخت » اصلا در حد و اندازه نام « جان سخت » نیست و مشکلات ریز و درشتی که دارد، بیشتر از آن است که بتوان از آن چشم پوشی کرد. البته بروس ویلیس کماکان قهرمان فیلم هست و می توان به این بهانه قوی فیلم را تا انتها تماشا کرد اما سوال این هست که آیا کسی پس از دیدن این فیلم ، آن را در آرشیو خواهد گذاشت و از آن لذت خواهد برد؟ جواب من خیر هست.
منبع:مووی مگ
نقد و بررسی فیلم (Dead Man Down (2013 